بخوانیم:
مفضل بن عمر 

از امام صادق، علیه‏السلام، نقل مى‏كند: 

كه آن حضرت فرمود: بهترین حالات تقرب مردم به خداى عزّ و جل 

و بالاترین خشنودى او از آنها زمانى است كه حجت ‏خدا را نمی یابند و جاى او را نمی دانند، و با این حال، باور دارند كه حجتهاى حق هیچ‏گاه باطل نمى‏شود ( و آنان باید در راه خدا و دین او قدم بردارند ). 

آن زمان، روز و شب منتظر فرج باشید... 

 

 
بیندیشیم!

1- ارزش و اهمیت‏ باور و شناخت نسبت ‏به دین و حجت الهى در زمان غیبت، آن قدر زیاد 
و والاست كه منتظران را به بالاترین و برترین مراتب تقرب و رضاى الهى مى‏رساند. 

 

2- امام و حجت الهى گرچه در ظاهر غایب است، اما دین ‏حق را به بندگان مى‏رساند و 
نمى‏گذارد كسانى كه طالب حق و حقیقت هستـنـد، به گمراهى و انحراف بیفـتـنـد. 

 

3- انتـظار فرج باید در هر صبـح و شام باشد، و منـتظران به راستى چشم‏انتظار باشند. 

 

4- انـــتـــظـــار راســتــیــن، ثــمــره و مــیــوه شــنــاخــت، یــقــیــن و بــصــیــرت اســت. 

 

 
  حدیث:

عَن المُفَضل بنِ عُمر، 

عَن اَبى‏عَبدِالله، عَلَیهِ ‏السلام، قَالَ: 

اَقربُ ما یَكون العِبادُ اِلى‏ اللهِ عَزّ وَ جَلَّ وَ اَرضى ما یَكونُ عَنهُم 

اِذا افتَقَدوا حُجَة‏الله وَ لَم یَعلَمُوا بمَكانِهِ، وَ هُم فِى ذلِكَ یَعلَمونَ اَنَّهُ 

لَم تبطل حُجَجُ‏اللهِ فَعِندَها فَتَوَقعوا الفَرَج كُلَ صَباح و مَساء... 

اثباة‏الهداة، شیخ حر عاملى، ج‏6، ص‏406.