بایدى شیرین
براى آنان که چشم بصیرت دارند وتاریکى وغفلت وجهالت روز را به چشم دل مى بیند، انتظار صبح وطلوع خورشید حتمى است. براى آنان آمادگى براى ظهور موعود یک باید نیست، یک نیاز است؛ نیازى برتر از نیازهاى جسم وانتظار که عطشناک ترین حس درونى است، آبى است بر آتش این نیاز وبر عطش روح. منتظر بودن، خواندن مولاست وخواستن او؛انتظار برترین عمل(4) وبهترین عبادت است.(5) زیباترین نوع بندگى وملموس ترین حس ولایت است. انتظار، نوشیدن از جام ولاست. سیراب شدن از سرچشمه ى محبت اهل بیت است. پرشورترین راه در وادى خلقت است وانتظار، حقیقى ترین نوع عشق است واز آن جا که عشق اصل است وآدمى وپرى طفیل هستى عشقند، انتظار حقیقى ترین نوع زندگى است وزندگى حقیقى نه یک باید، که یک نیاز است، یک باید درونى است، یک باید براى بودن است.
خدایا! مهربانا! لطیفا! شهادت مى دهم که مولایم، آقایم، امام عصر، حجت توست وبا تمام وجود شهادت مى دهم که بازگشت او بى تردید حق است.(6) من لحظه به لحظه به آمدن او گواهى مى دهم ودم به دم مقدمش را انتظار مى کشم وهر چند روزگار به درازا بکشد، به ظهورش امیدوارتر مى شوم وبه آمدنش منتظرتر.(7) عزیزا! یادش را از خیالم مبر؛(8) درونم را از انتظارش تهى مدار ومرا مصداق آیه ى (والذین یصدقون بیوم الدین)(9) قرار ده ودر زمره ى آنان که روز ظهور قائم را باور دارند. به این انتظار وباور رستگارم کن، اى مهربان ترین!
پی نوشت:
1- ر.ک ص 60، پاورقى 6.
2- میزان الحکمه، روایت 1197.
3- همان، روایت 1195.
4- همان، روایت 1201.
5- همان، روایت 1203.
6- مفاتیح الجنان،ص 865: (أشهد أنک حجة الله أنتم الأول والآخر وأن رجعتکم حق لا ریب فیها)
7- همان، ص 869: (فلو تطاولت الدهور وتمادت الأعمار لم أزدد...لظهورک الا متوقعا ومنتظرا)
8- همان، ص 970: (ولا تنسنا ذکره وانتظاره).
9- معارج (70) آیه ى 26.