مهدویت و آخرالزمان

سلسله الذهب

در حدیث شریف سلسله الذهب که امام رضا علیه السلام آن را از پدران بزرگوار خود و نیز از حضرت رسول صلی الله علیه و آله و پروردگار متعال نقل نموده چنین می فرمایند:

“کلمه لا اله الا الله حصنی فمن قالها دخل حصنی و من دخل حصنی امن من عذابی”

سپس حضرت اضافه می کنند "بشرط ها و شروط ها و انا من شروط ها” یعنی کلمه ی لا اله الا الله قلعه استوار من است و هر کس آن را بگوید وارد این قلعه می گردد و هر کس در آن وارد شود از عذاب من ایمنی می یابد.

(فصول المهمه ابن صباغ مالکی)

امام رضا علیه السلام در این روایت که در واقع حدیث قدسی است به چند نکته اشاره دارند:

۱- توحید: نفی شرک و ایمان به وحدانیت خداوند با آن ویژگی هایی که در روایات آمده یقینا تنها و یگانه پناهگاهی است که هر پناه جویی به وسیله آن می تواند به سعادت دنیا و آخرت دست یافته و از عذاب الهی رهایی یابد.

۲- لازمه دست یافتن به این دژ مستحکم و بهره مند شدن از فضای امن آن مستلزم وارد شدن از دریست که امام علیه السلام با کلمه به شرط ها و شروط ها به آن اشاره نموده و اهمیت این باب (در) را که همان ولایت اهل بیت و تمسک به ائمه اطهار می باشد، به خوبی گوشزد می نمایند. و این نکته ایست که در روایات بسیاری از جمله حدیث ثقلین به آن توجه داده شده است.

رسول خداوند صلی الله علیه و آله در آن حدیث فرموده اند: من میان شما دو امانت نفیس و گرانبها می گذارم. یکی کتاب خدا و دیگری عترت من و اهل بیتم هستند تا آن زمان که به آنها تمسک جویید هرگز گمراه نشوید و این دو هیچگاه از هم جدا نمی شوند تا در کنار حوض کوثر بر من وارد گردند.

۳- امام علیه السلام حدیث را با عبارت "و انا من شروطها” (و من از شرط های آن می باشم) که شاید مهمترین نکته ی حدیث باشد به پایان می برند.

در واقع حضرت در عین اینکه تمسک به ائمه اطهار را اصلی ترین شرط کمال ایمان ذکر می کنند، با واژه "انا” روی مسئله امام هر عصر انگشت نهاده بر آن تاکید می نمایند. و ما اگر چه به همه پیشوایان بزرگوار خود عشق ورزیده و به آن تمسک جسته و از ایشان اطاعت می کنیم لیکن معتقدیم امام هر عصر واسطه ی فیض و رحمت خداوند، و سرپرست مستقیم به شمار می آیند. و امروز در عصر غیبت، مولایمان امام عصر حجه ابن الحسن علیه السلام، ولی و پیشوای ما بوده سرپرستی ما را بر عهده دارند. و از طریق آن بزرگوار حقایق ایمان را فرا گرفته و با تمسک همیشگی، خود را از عذاب و ضلالت می رهانیم.