آه! از این درد جانکاه!... وای که طاقتم طاق گشته! پروردگارا مرا براین رنج و شکنج و زجر و مشقت آرامش ده.

خداوندا در این واپسین لحظات به من صبر عطا فرما تا ناشکیبایی نکرده و ناله و نفرین سر ندهم!یاری ا م کن خدایا تا چون مولایم حسین (ع) صبور و بردبار باشم.

حسین جان مولایم! نه زخم های من بسان زخم های دلخراش توست و نه ذره ای از رنجی که بر تو می گذرد را چشیده ام، با این وصف طاقت من سر آمده، بار پروردگارا مرا چون حسینت تسلیم و رضا ده می خواهم که تا آخرین دم و چون او باشم.

- تو را چه می شود ای بزرگوار با این همه جراحت سهمناک چه دردی عمیقی را تحمل می کنی، عجیب نبود اگر که ناله هایت به آسمان می رسید، لیکن چه بی صدا به خود می پیچی و لب از لب نمی گشایی؟

- شما کیستید که بر خلاف این حق ناشناسان ظالم چنین ملایم و پرمهر با من همدردی می کنید؟

- ای فرستاده خداوند! حق داری با این صورت غرقه به خون و این وضع اسفبار ما را نشناسی ما فرشتگان آستان پروردگاریم که به دلداریت آمده ایم، نفرین بر این جماعت ستمگر ببین در ازای آن همه محبت و خیر خواهی که درحقشان نمودی، چه شکنجه ای نسبت به تو روا داشتند

- تو ایشان را به پرستش پروردگار یکتا فرا خواندی و از کرنش بتان بی ارزش بازداشتی و پیغام خداوند: توحید و نبوت و ولایت آل محمد(ص) و انتظار فرج مهدی موعود(ع) را بدانان عرضه داشتی، لیک آنان دعوتت را نپذیرفته و با تو به ستیزه پرداختند.

- ما شاهد کردار قومت بوده و دیدیم که بارها تو را دربند کشیده و زجرت نمودند، دیدیم که چگونه قساوت و سنگدلی را به اوج رسانیده و پوست صورتت را کندند و تو را با این وضع ناگوار غرق در خون رها کردند و رفتند.

- آه! چه می گویید این در برابر آنچه در کربلا بر مولایم حسین بن علی (ع) خواهد گذشت هیچ نیست پروردگارم خبر داده که او را غریب و تشنه کام به زخم هزاران نیزه و شمشیر به شهادت خواهند رسانید و فرزندان و اهلش را به اسیری خواهند برد... جانم فدای غربت و بی کسی او ...


- بی شک خداوند بر گستاخی این نامردمان صبر نخواهد کرد...گوش کن چه صفیر هولناکی گویی فرشته عذاب است که از آسمان فرود می آید...

- سلام بر تو ای اسماعیل صادق الوعد بدان که من سطاطائیل ملک عذاب می باشم، پروردگار از اعمال قومت سخت خشمگین است و مرا فرستاده تا با اجازه ات این نابکاران را به سزای ظلمشان رسانیده و به انواع و اقسام عذاب، مجازات نمایم، اکنون بگو که به چه چیز عذابشان کنیم درنگ مکن و فرمان بده!

- نه! نه! هرگز چنین نخواهم کرد! چون اسوه و مقتدایم حسین(ع) با قوم خود چنین نمی کند این را پروردگارم به من خبر داده، باز گردید و خبر برید که: لى اسوة بما یصنع بالحسین ...

- ای اسماعیل خدایت سلام رسانیده ومی فرماید که در این آخرین دم، بزرگترین آرزویت را از من بخواه تا برایت برآورده سازم.

- نجوا و مناجات من به درگاهش این است: پروردگارا! تو روزگاری از بندگانت عهد و پیمان گرفتی که به ربوبیت خودت و نبوت حضرت محمّد صلّى الله علیه و آله و سلم و ولایت اوصیاء آن بزرگوار ایمان آورده و بدان گردن نهند، و آنگاه خلایق را آگاه کرده ‏اى که سر انجام پیغمبر اسلام مبعوث گشته و رسالت خود را ابلاغ خواهد کرد لیکن بعد از آن بزرگوار، امتش فرزند گرامیش حسین (ع)را خواهند کشت.

پروردگار! تو خود به حسین (ع)وعده داده اى که او را به دنیا بازگردانى تا انتقام خویش را از آنان بگیرد. اینک حاجت من نیز همین است که مرا نیز همراه حسین (ع)به دنیا بازگردانى تا انتقام خویش را از کشندگانم بگیرم. همچنان که او خواهد گرفت... .

--هان اسماعیل! ای پسر حزقیل! بدان که دعایت اجابت گردید و تو در زمان ظهور مهدی(عج) فرزند و آخرین وصی محمد(ص) به دنیا بازگردانده می شوی تا منتقم مظلومان باشی.

***

اینگونه مردان بسیاری چون اسماعیل صادق الوعد درآرزوی معیت و یاری حسین(ع) روی درخاک کشیدند... .

با دعا بر فرج منتقم خون سالار شهیدان نام خویش را در صف یاوران حسین(ع) و فرزند عدل گسترش ثبت نماییم.