(خداوند نعمتهاي ظاهر و باطن خود را براي شما تمام و كامل نمود.)لقمان/20
امام موسي كاظم عليه السلام در تفسير آية فوق فرمود: «نعمت ظاهري، امام ظاهر و نعمت باطني، امام غايب است... شخص او از چشمهاي مردم غايب ميشود؛ ولي ياد او از دلهاي اهل ايمان غايب نميشود و او دوازدهمين امام از ما ائمه است.» علامه مجلسي. بحارالانوار/ ج51/ص150

ميلياردها شيخ طوسي و شيخ انصاري ارزش يك نفس امام زمانت عليه السلام را ندارند؛ چون اگر بنا باشد امام زمان عليه السلام يك لحظه بيشتر بماند، به ضرورت عقل و نقل همه بايد فدا شوند. تمام عالم پروانه است و شمع، فقط اوست. خواب ما، بيداري ما، نطق و سكوت ما، همه و همه تحت اشراف اوست.

پس غيبتي براي او نيست. نزديكتر از ما به ما، اوست. قيوم ما، ذات قدوس حق است؛ اما آن يداللهي كه خداوند قيوم، به وسيلة او افاضة فيض ميكند، صاحب الزمان است: «به يمن و بركت او موجودات روزي داده ميشوند و به وجود او زمين و آسمان ثبات مييابد.»
محدث قمي/ مفاتيح الجنان/ دعاي عديله