مهدویت و آخرالزمان

اعتقادات در دوران پيش از ظهور حضرت مهدي عليه السلام چنين ترسيم گشته است:

الف. قرآن

• از قرآن، جز خط آن نمي ماند.
• نظريات ديگر، جايگزين احکام قرآن مي شود.
• قاريان قرآن، فاسق خواهند بود.
• قاريان قرآن، بسيار ولي علم و عملشان کم خواهد بود.
• قرآن از دل قاريان، گرفته مي شود.
• قرآن را بر طبق ميل خود تفسير مي کنند.
• قرآن را با ني و موسيقي مي خوانند.
• قرآن با تحليل هاي غلط جلوه مي کند.
• قرآن را با صداي نيکو مي شناسند.

• اسلام، غريب مي شود.
• از اسلام، جز اسم آن نمي ماند.
• خود را مسلمان مي خوانند، در حالي که از هر کسي نسبت به اسلام دورترند.
• مساجد آنها، آباد ولي از هدايت تهي خواهد بود.
• کار دنيا را بر آخرت مقدم مي دارند.
• دين آنها درهم و دينارشان خواهد بود.
• اسلام، همانند پوستيني خواهد بود که وارونه پوشيده شده باشد.
• سنت پيامبر، ترک مي شود.
• دين را به اندک چيزي مي فروشند.
• دين را بنا بر راي خود تفسير مي کنند.
• با دين خود به پروردگارشان منت مي گذارند، در عين حال به رحمت او اميدوار واز خشم او خود را در امان مي پندارند.
• مؤمن، اندوهگين و مورد تحقير خواهد بود و نمي تواند کارهاي زشت را جز در دلش انکار کند و در معرض هرگونه تحقير واقع مي شود.

• امر به کار پسنديده و نهي از کار زشت، ترک مي شود.
• امر به کار زشت و نهي از کار پسنديده خواهند نمود.
• کار نيک، زشت و کار زشت، نيک شمرده مي شود.
• نماز را مي ميرانند و آن را به آخر وقت مي اندازند.
• دروغ، رايج و مهارت، شمرده مي شود.
• به خاطر دروغ، يکديگر را دوست مي دارند و براي راستگويي از يکديگر قهر مي کنند.
• قطع رحم مي کنند.
• احکام شرع، تعطيل مي شود.
• بدعت، روزافزون مي شود.
• صله رحم، با منت انجام مي شود.
• غنا را حلال مي پندارند.
• غيبت، نُقل مجالس مي شود.
• شراب و قمار علني مي شود.
• احکام دين، را براي غير دين مي آموزند.
• صدقه و انفاق را غرامت مي شمرند.
• عبادت را سبب برتري بر مردم مي دانند.
• مردم، هواپرست مي شوند.
• محرمات را با شبهه هاي دروغين، حلال دانسته، مشروب را به نام نبيذ، رشوه را به نام هديه و ربا را به نام داد و ستد، حلال پنداشته، مي خورند.

1-2 اخلاق عمومي

• بي باک و لاابالي، زيرک خوانده مي شود.
• برادر به برادرش، حسد مي ورزد.
• به صورت يکديگر آب دهان، مي اندازند.
• شخص منصف، ناتوان شمرده مي شود.
• برادر، برادرش را ياري نخواهد کرد.
• برادران دچار اختلاف مي شوند.
• برادر، برادر را مي کشد.
• پليدي، فضيلت محسوب مي شود.
• پيمان شکني، رايج مي شود.
• تشنه ي خون يکديگر خواهند شد.
• چپاول، رايج مي شود.
• خيانت را غنيمت مي شمارند.
• علما، مورد تحقير واقع مي شوند.
• دروغ، شايع مي گردد.
• دوستي، زباني مي شود.
• روابط نامشروع، علني مي شود.
• زاهدان، تزوير مي کنند.
• شريک به شريکش خيانت مي کند.
• صداي بدکاران ، بلند خواهد بود.
• طمع و حرص، فراگير مي شود.
• عارفان، ستم مي کنند.
• کينه توزي، فراوان مي شود.
• مستي، عيب نخواهد بود.
• مردم يکديگر را انکار مي کنند.
• شهادت هاي ناحق، قبول و گواهان عادل، رد مي شوند.
• رعايت انسان هاي شرور را به خاطر ترس از زبانشان مي کنند.
• امانت را ضايع مي کنند.
• حلم و بردباري، ضعف شمرده مي شود.
• ظلم و ستم، سبب مباهات مي شود.
• بزرگ قوم، رذل ترين آنها خواهد بود.
• امراي بدکار، وزراي ظالم، سرکردگانِ داناي خائن و انسان هاي شرور مورد لطف خواهند بود.
• صاحب نظران آن ها فاسق خواهند بود
• فتنه و آشوب همه را فرا مي گيرد.
• انسان هاي نادان را به کار مي گمارند.
• مردم، گذشتگان خود را لعنت مي کنند.
• ظاهر مردم، آراسته و باطنشان آلوده خواهد شد.
• به خاطر دوست، بر خلاف حق گواهي مي دهند.
• بر ظلم و ستم، همکاري مي کنند.
• کارهاي نامشروع، موجب مباهات شده و پاکدامني، موجب شگفتي و تعجب مي گردد.
• کودکان، به کار گرفته خواهند شد.
• بدون آن که ضرورت ايجاب کند، دروغ مي گويند.
• ياس و نااميدي، همه را فرامي گيرد.
• پيروان از انسان هاي بي خرد، پيروي مي کنند.
• اضطراب و مهاجرت زياد مي شود.
• خوشبخت ترين مردم دنيا، افراد پست و نادان خواهند بود.
• براي کارهاي ناشايست، تعاون و همکاري خواهند نمود.
• در اعماق دل، همه با يکديگر دشمني مي ورزند.

2-2 خانواده

• به کودکان، رحم نمي کنند.
• انسان به دست خانواده اش به نابودي کشيده مي شود.
• به پدر و مادر خود دشنام مي دهند.
• عاق والدين، فراوان مي شود.
• فرزند از مرگ پدر و مادرش، شادمان مي شود.
• پيوندهاي خويشاوندي، قطع مي شود.
• احترام بزرگان، رعايت نمي شود.
• پدر و مادر، تحقير مي شوند.
• کودک سالاري مي شود.
• شرم از خردسالان گرفته مي شود.

3-2 زنان و مردان

• زن ها گستاخ مي شوند.
• زن ها فاسد مي شوند.
• مردان بي غيرت مي شوند.
• مردان به مردان اکتفا کنند و زنان به زنان.
• زن ها فرمانروايي مي کنند.
• زن ها زياد مي شوند.