مهدویت و آخرالزمان

يكي از وظايف مهمّي كه هر شيعة منتظر بر عهده دارد، تهذيب نفس و آراستن خود به اخلاق نيكو است، چنان‌كه در روايتي كه نعماني به سند خود از امام صادق(ع) نقل مي‌كند، آمده است:

«هر كس از اينكه جزء ياران حضرت قائم(ع) باشد، شاد و خوشحال مي‌شود، بايد منتظر باشد و در حال انتظار، اهل ورع و عمل به نيكي‌هاي اخلاقي باشد. پس اگر (در چنين حالي) از دنيا برود و حضرت قائم(ع) پس از او ظهور فرمايند، پاداشي همچون پاداش كساني كه ايشان را درك كرده‌اند، خواهد داشت. پس (حال كه چنين است) بكوشيد و در انتظار باشيد. گوارايتان باد اي گروه مورد رحمت قرار گرفته!»1

موضوع تهذيب نفس و دوري گزيدن از گناهان و اعمال ناشايست، به عنوان يكي از وظايف منتظران در عصر غيبت، از چنان اهميّتي برخوردار است كه در توقيع شريفي كه از ناحية مقدّسة حضرت صاحب‌الامر(ع) به مرحوم شيخ مفيد صادر گرديد، اعمال ناشايست و گناهاني كه از شيعيان آن حضرت سر مي‌زند، يكي از اسباب يا تنها سبب طولاني شدن غيبت و دوري شيعيان از لقاي آن دُرّ منير شمرده شده است:

«... تنها چيزي كه ما را از آنان (شيعيان) پوشيده مي‌دارد، همانا چيزهاي ناخوشايندي است كه از ايشان به ما مي‌رسد و خوشايند ما نيست و از آنان انتظار نمي‌رود».2

امام صادق(ع) نيز در روايتي بر موضوع داشتن تقوا و پاك‌دامني منتظران تأكيد نموده، مي‌فرمايند: «تقوا و پاكدامني و درستي... و انتظار فرج با صبر و بردباري از راه و رسم ائمه(ع) است».3

پي‌نوشت‌ها‌:
1. نعماني، كتاب الغيبـة، باب 11، ح16.
2. مجلسي، بحارالانوار، ج53، ص177.
3. همان، ج52، ص122.